In 1853 Greek Christians made up the majority in Epirus (Në vitin 1853, të krishterët Greke përbënin shumicën në Epir)
Statistics about the population of Epirus in 1853 were published by The Spectator of Orient, a magazine published in Athens.
The population of Epirus in 1853 was 311,370 Greek Christians, 1,300 Jews, and 61,265 Albanian Muslims.
Statistikat rreth popullsisë së Epirit në vitin 1853 u botuan nga The Spectator of Orient, një revistë që botohej në Athinë.
Popullsia e Epirit në vitin 1853 ishte 311,370 të Krishterë Grekë, 1,300 Hebrenj dhe 61,265 Mohametane Shqiptarë.
The same thing is seen here. There were Greeks living in Souli not Albanians. E njëjta gjë shihet edhe këtu. Në Suli jetonin Grekë, jo Shqiptarë.
The magazine has mentioned even the ancient names of the region of Epirus. Himara was once called Chaonia and Janina was once called Molosside. Revista ka përmendur edhe emrat e lashtë të rajonit të Epirit. Himara dikur quhej Kaonia dhe Janina dikur quhej Molosside.
The magazine writes: "Throughout Turkey, in free Greece, and in the Danube principalities, one finds a multitude of Epirots from Jannina and its surroundings, and especially from the districts of Zagori, Metzovo, Delvino, and Konitza, engaged in trade and several other industries. There are very wealthy Epirote merchants in Russia, Italy, Vienna, and Egypt; while others can claim greater insight into commercial enterprises. Epirote merchants are distinguished mainly by scrupulous probity, the simplicity of their morals, their thrift, and above all by the attachment they feel to their native land...
Gjithashtu, pavarësisht pushtimit të vendit të tyre, një mori Epirotësh morën pjesë në Luftën e Pavarësisë, dhe midis heronjve të Epirit, do të përmendim vetëm emrat e Caraiskaki dhe Marco Botzaris. Përveç ushtrisë, shumë të tjerë u dalluan në disa degë. Suliotët formuan korpusin elitar të ushtrisë Greke gjatë gjithë luftës. Ka pak bëma ushtarake në të cilat Epirotët në përgjithësi nuk morën pjesë aktive, duke mos përjashtuar mbrojtjen e paharrueshme të Misolongjisë, garnizoni i të cilit përbëhej kryesisht nga Epirotët dhe veçanërisht nga Suliotët. Ushtria e Mbretit Otto edhe sot numëron në radhët e saj një mori oficerësh shumë të shquar nga Epiri, dhe në korpusin e mësimdhënies, si në avokatinë dhe administratën e kësaj mbretërie, Epirotët zënë një vend të rëndësishëm.
Dëshirojmë të flasim për virtytin e veçantë të Epirotëve të pasur për të bërë donacione të mëdha gjatë jetës së tyre dhe për t'ua lënë pasurinë e tyre trashëgim fondacioneve të devotshme dhe veçanërisht institucioneve arsimore, si dhe për rezultatet e mëdha që kanë rezultuar nga kjo, jo vetëm në Epir, por edhe gjetkë, dhe kryesisht në Mbretërinë e Greqisë.