Nuova Antologia is an Italian magazine that publishes articles on art and science and literature. It was founded in 1866 in Florence, Italy. In 1913, the director of Nuova Antologia agreed to publish the letter of a Greek diplomat who did not wish to have his name known and signed the letter as "HELLENO" (Nuova Antologia është një revistë italiane që boton artikuj mbi artin, shkencën dhe letërsinë. Ajo u themelua në 1866 në Firence, Itali. Në vitin 1913, drejtori i Nuova Antologia pranoi të botonte letrën e një diplomati grek, i cili nuk dëshironte të njihej me emrin e tij dhe e firmosi letrën si "HELLENO")
The letter was entitled "Epiro e Albania" (Epirus and Albania) - Letra titullohej “Epiri dhe Shqipëria”
“The question that arises in the case of the creation of Albania is this: "What is meant by Albania?" From a historical, geographical, and ethnological point of view, Albania is none other than ancient Illyria. There are undoubtedly Albanian populations who, for generally known reasons, have settled, at various times, in Sicily, Greece, Epirus, Macedonia, Thrace, and even in Egypt and Rumania. But from the fact of this emigration, it does not appear that Sicily and the other regions where the Albanians have taken up residence became Albanian territories. The frontiers of Epirus, like those of Illyria, are clearly defined and determined “ab antiquo” (from antiquity). From a geographical and ethnological point of view, these frontiers are the Acrocerauni mountains, the Pindus, the Ambracic Gulf, and the Ionian Sea” (Ka padyshim popullsi shqiptare që, për arsye të njohura përgjithësisht, janë vendosur, në periudha të ndryshme, në Siçili, Greqi, Epir, Maqedoni, Traki, madje edhe në Egjipt e Rumani. Por nga fakti i këtij emigracioni nuk rezulton që Siçilia dhe rajonet e tjera ku kanë banuar Shqiptarët janë bërë territore Shqiptare. Kufijtë e Epirit, ashtu si ata të Ilirisë, janë të përcaktuar dhe të përcaktuar qartë “ab antiquo” (nga lashtësia). Nga pikëpamja gjeografike dhe etnologjike, këto kufij janë malet Acrocerauni, Pindus, Gjiri Ambrakik dhe Deti Jon)
On page 153, the author points out that Albanians are not autochthonous: (Në faqen 153 autori vë në dukje se shqiptarët nuk janë autoktonë)
“… Muslims living in Epirus are not autochthonous people of that province, but settlers who came from Albania, or, rather, transplanted by force just a few decades ago. And the famous and bloodthirsty tyrant of Epirus Ali Pasha conceived the idea of this forced emigration, with the aim of introducing a modification in the ethnological aspect of Epirus, which he attempted with every means, and above all with violence, which has left indelible traces in the history of Epirus and generally in that of the Balkan peninsula…. (Myslimanët që jetojnë në Epir nuk janë autoktonë të asaj krahine, por kolonë të ardhur nga Shqipëria, ose më mirë të transplantuar me dhunë vetëm disa dekada më parë. Dhe tirani i famshëm dhe gjakatar i Epirit Ali Pasha e krijoi idenë e këtij emigracioni të detyruar, me synimin për të futur një modifikim në aspektin etnologjik të Epirit, të cilin e tentoi me të gjitha mjetet dhe mbi të gjitha me dhunën që ka lënë. gjurmë të pashlyeshme në historinë e Epirit dhe përgjithësisht në atë të gadishullit Ballkanik).
…Thus they have succeeded, in the last thirty years, in bringing out 150,000 Greeks from Epirus, who, forced by excesses and persecutions to flee their native soil, have dispersed all over the place…(Kështu ata kanë arritur në tridhjetë vitet e fundit të nxjerrin nga Epiri 150.000 grekë, të cilët të detyruar nga teprimet dhe persekutimet të largohen nga toka e tyre amtare, janë shpërndarë kudo)
… the Greek population of Epirus remained much larger than the Albanian one, which constitutes a negligible minority…(popullsia greke e Epirit mbeti shumë më e madhe se ajo shqiptare, e cila përbën një pakicë të papërfillshme)
… Albanian people, undoubtedly good and warriors, are still in a primitive state…(Populli shqiptar, padyshim i mirë dhe luftëtar, është ende në gjendje primitive)
...There is a big difference between the Gheghi and the Toschi not only in the
spoken language but also in terms of feelings...Albanian tribes have a mutual distrust (Ekziston një ndryshim i madh midis Gegëve dhe Toskëve jo vetëm në
gjuha e folur por edhe përsa i përket ndjenjave...Fiset shqiptare kanë një mosbesim reciprok)
Page 154: (faqja 154)
…Catholic Christians and Albanian Orthodox Christians do not love each other, rather, they hate each other…(Të krishterët katolikë dhe të krishterët ortodoksë shqiptarë nuk e duan njëri-tjetrin, por e urrejnë njëri-tjetrin)
…For four whole centuries, the Muslim was the master and the tyrant in Albania, the Christian, the slave, or the vassal. The Christians and particularly the Greeks of Epirus have not been able to forget that the extensive domains, belonging today to the Muslim beys, masters of the fiefdoms, were their sacrosanct property, properties built up with long work and intelligence, and of which they are stripped from them by force… (Për katër shekuj të tërë, Musulmani ishte zot dhe tiran në Shqipëri, i Krishteri, skllav apo vasal. Të krishterët dhe veçanërisht Grekët e Epirit nuk kanë mundur të harrojnë se territoret e gjera, që u përkasi sot bejlerëve myslimanë, zotërinjve të çifligjeve, ishin prona e tyre e shenjtë, prona të ndërtuara me punë e zgjuarsi të gjatë dhe prej të cilave jane zhveshur prej tyre me forcë..)
…How could the Greeks of Chimarra and the rest of Epirus be expected to forget that entire populations were exterminated by the Albanians? How could these same Greeks be expected to forget that the once flourishing cities of Epirus have today remained mere historical memories or vain geographical expressions due to the Albanian persecution? It is enough to cite the example of the city of Moschopolis, once so rich and populated by 200,000 inhabitants, which was a blossoming center of commerce, education, and civilization and where the first printing press of the Orient was built. This city has been looted, burned, and abandoned to all excesses. Now all that remains is desolate ruins…. (Si mund të pritet që Grekët e Himare dhe pjesa tjetër e Epirit të harrojnë se popullata të tëra u shfarosën nga Shqiptarët? Si mund të pritet që po këta Grekë të harrojnë se qytetet dikur të lulëzuar të Epirit kanë mbetur sot thjesht kujtime historike apo shprehje të kota gjeografike për shkak të persekutimit Shqiptar? Mjafton të përmendim shembullin e qytetit Moschopolis, dikur kaq i pasur dhe i populluar me 200.000 banorë, i cili ishte një qendër e lulëzuar e tregtisë, arsimit dhe qytetërimit dhe ku u ndërtua shtypshkronja e parë e Orientit. Ky qytet është plaçkitur, djegur dhe braktisur në të gjitha ekseset. Tani gjithçka që ka mbetur janë rrënoja të shkreta)
…it is known that Muslim Albanians occupied the highest positions in the army and in the administration in Turkey. Now, once Turkey has been reduced to Constantinople and its hinterland in Europe, these officials will gradually settle in Albania and seek the use of their talents there… (dihet se Shqiptarët Myslimanë zinin postet më të larta në ushtri dhe në administratë në Turqi. Tani, pasi Turqia eshte reduktuar në Kostandinopojë dhe në brendësi të saj në Evropë, këta zyrtarë gradualisht do të vendosen në Shqipëri dhe do të kërkojnë përdorimin e talenteve të tyre atje..)
Page 155: (faqe 155)
….The extension of the frontiers of Albania south of the mouth of the Voyousa river or of the extreme point of the Acroceraunian mountains, as well as beyond the east of Moschopolis, to bring this area back into Albanian territory, is impossible and inadmissible, because an Albania delimited in this way would be an artificial, unjust and anti-liberal creation. Such a creation, which hurts the feelings of the Greeks, could not even benefit the interests of others. A similar Albania which would include in its eastern limits among others the city of Corytza, whose Hellenic character is indisputable and which in these very days has given a fraternally enthusiastic welcome to the Greek liberating army, would constitute an act of political immorality. (Zgjerimi i kufijve të Shqipërisë në jug të grykëderdhjes së lumit Vjosa ose i pikës ekstreme të maleve Acrocerauniane, si dhe përtej lindjes së Moschopolis, për ta kthyer këtë zonë në territorin Shqiptar, është e pamundur dhe e papranueshme, sepse një Shqipëria e kufizuar në këtë mënyrë do të ishte një krijim artificial, i padrejtë dhe antiliberal. Një krijim i tillë, që lëndon ndjenjat e Grekëve, nuk mund të përfitonte as interesat e të tjerëve. Një Shqipëri e ngjashme, e cila do të përfshinte në kufijtë e saj lindorë ndër të tjera edhe qytetin e Korcës, karakteri Helen i të cilit është i padiskutueshëm dhe që pikërisht në këto ditë i ka bërë një pritje vëllazërore entuziaste ushtrisë çlirimtare Greke, do të përbënte një akt imoraliteti politik)
…An Albania conceived in this spirit would give the civilized world an unattractive spectacle. The Greek populations that could be incorporated therein despite and in spite of their national feeling, would either abandon Albania to go and settle in Greece, deprived of any means of subsistence, or, and this is more probable, they would continue to live in Albania and form a perpetual hotbed of discord and hatred, thus becoming the object of new violence and new excesses, destined to once again disturb the European conscience…(Një Shqipëri e krijuar në këtë frymë do t'i jepte botës së qytetëruar një spektakël jo tërheqës. Popullsitë Greke që mund të përfshiheshin në të, pavarësisht dhe pavarësisht nga ndjenja e tyre kombëtare, ose do ta braktisnin Shqipërinë për të shkuar të vendoseshin në Greqi, të privuar nga çdo mjet jetese, ose, dhe kjo ka më shumë gjasa, do të vazhdonin të jetonin në Shqipëri. dhe formojnë një vatër të përhershme mosmarrëveshjeje dhe urrejtjeje, duke u bërë kështu objekt i dhunës së re dhe ekseseve të reja, të destinuara të shqetësojnë edhe një herë ndërgjegjen Evropiane)
