British Minister: North Epirus Should be Left Outside Albania's Borders
Edward Hilton Young was a former British military man who served in the Royal Navy during the First World War. He held positions as the British Health Minister and Secretary of the Treasury of the British government. Hilton Young served as a delegate to the League of Nations Assembly between 1926-1927.
In January 1919, Young, wrote an article in the Contemporary Review entitled: North Epirus, an Importunate Question. (Edward Hilton Young ishte një ish-ushtarak britanik që shërbeu në Marinën Mbretërore gjatë Luftës së Parë Botërore. Ai mbajti poste si Ministër Britanik i Shëndetësisë dhe Sekretar i Thesarit të qeverisë Britanike. Hilton Young shërbeu si delegat në Asamblenë e Lidhjes së Kombeve midis 1926-1927.Në Janar 1919, Young shkroi një artikull në revisten Contemporary Review me titull: "Epiri i Veriut, Një Ceshtje Kritike")
Author: - “The question of Northern Epirus… It is an old question enough… Until it succeeds in getting itself answered, it will go on putting itself to Europe in its youthful way about once a year, in the shape of a local war or a revolution”
Autori thote: "Çështja e Vorio Epirit… Është një pyetje mjaft e vjetër… Derisa të arrijë t’i përgjigjet vetes, ajo do të vazhdojë të paraqitet në Evropë në mënyrën e saj rinore rreth një herë në vit, në formën e një lufte lokale ose një revolucioni”.
Author: “What are the wishes of the Northern Epirotes? They have never been expressed directly by a plebiscite, and perhaps they never can be. To get a fair plebiscite there, it would be necessary to shut every inhabitant up in a separate room under an adequate armed guard while he cast his vote. Evidence about their wishes must be sought indirectly, in their racial, linguistic, and religious characteristics, and in their recent history”
Autori: “Cilat janë dëshirat e VorioEpirotëve? Ato kurrë nuk janë shprehur drejtpërdrejt nga një plebishit dhe ndoshta asnjëherë nuk mund të jenë. Për të pasur një plebishit të drejtë atje, do të ishte e nevojshme të mbyllej çdo banor në një dhomë të veçantë nën një roje të armatosur adekuate, ndërkohë që ai jepte votën e tij. Dëshmitë për dëshirat e tyre duhet të kërkohen në mënyrë indirekte, në karakteristikat e tyre racore, gjuhësore dhe fetare, si dhe në historinë e tyre të fundit”.
Author: “It is not race or language that separates the camps, but religion...Whenever the country has been left free for a time to follow its own devices, this moral preponderance of the Orthodox element has always asserted itself in an immediate and determined movement toward union with Greece.”
Autori: "Nuk është raca apo gjuha që i ndan kampet, por feja…Sa herë që vendi është lënë i lirë për njëfarë kohe për të ndjekur mjetet e veta, kjo mbizotërim moral i elementit Orthodoks është pohuar gjithmonë në një lëvizje të menjëhershme dhe të vendosur drejt bashkimit me Greqinë. 120 mije jane Orthodoxe dhe 110 mije Mohamedane.”
Author: “ On the only recent occasion, then, on which Northern Epirus has been left free to follow its own devices, it has immediately and with a spontaneous and irresistible motion swung over towards Greece. The autonomous Government of 1913-14, which gave the impulse for the swing was democratic, efficient, well-organized, and progressive. It was created and controlled by native Epirote patriots under the leadership of M. Christaki Zographos, himself of Droviani. Its volunteer army was well-disciplined and led, and had little difficulty in repelling the attacks of the Albanian bands from the north...During a visit to the country in June 1914, I saw well-managed hospitals and refugee camps, communications and transport well maintained, and I received a strong impression of a people rejoicing in new-found liberty and in the dawning hope of advance in civilization and prosperity, given to them after so many centuries of stagnation and oppression by the military cordon which was protecting them from their age-long enemies in wild Albania. Safe at last from the north, all eyes were turned south towards Greece in hope and confidence.”
Autori: “Në të vetmin rast të kohëve të fundit, pra, në të cilin Vorio Epiri është lënë i lirë të ndjekë mjetet e veta, ai menjëherë dhe me një lëvizje spontane dhe të papërmbajtshme ka anuar drejt Greqisë. Qeveria Autonome e viteve 1913-1914, e cila dha shtysën për lëkundje ishte demokratike, efikase, e mirëorganizuar dhe përparimtare. Ajo u krijua dhe u kontrollua nga patriotë Epirote vendas nën udhëheqjen e M. Christaki Zographos, vetë nga Droviani. Ushtria e saj vullnetare ishte e disiplinuar dhe e udhëhequr mirë dhe kishte pak vështirësi në zmbrapsjen e sulmeve të Bandave Shqiptare nga Veriu....Gjatë një vizite në vend në Qershor 1914, pashë spitale dhe kampe refugjatësh të mirëmenaxhuar, komunikim dhe transport të mirëmbajtur mirë dhe mora një përshtypje të fortë të një populli që gëzohej për lirinë e sapogjetur dhe për shpresën e agimit të përparimit në qytetërim. dhe begati, që iu dha pas kaq shekujsh amullie dhe shtypjeje nga kordoni ushtarak që po i mbronte nga armiqtë e tyre shekullorë në Shqipërinë e egër. Më në fund të sigurt nga veriu, të gjithë sytë u kthyen në jug drejt Greqisë me shpresë dhe besim.”
Ndoshta ata janë pasardhës të disa bashkatdhetarëve dhe bashkëkohësve të Uliksit që erdhën në këto fshatra detare me anije dhe i perzune Shqiptarë nëpër qafat malore sipër. Duke ditur se me sa zjarr e duan Greqinë dhe kulturën Greke dhe me çfarë përkushtimi besnik, shekull pas shekulli, për aq kohë sa historia mund t'i kujtojë, ata kanë dëshirë të madhe për bashkimin me Greqinë, nuk mund të mos besohet se gjaku që rrjedh në venat e tyre është gjak Grek i një lloj i pastër dhe i lashtë. Kur erdhi mundësia e Vorio-Epirit në vitin 1913, ata ishin të parët që e kapën ate të udhëhequr nga Archigos-t e tyre, një zyrë tashmë e trashëguar në shtëpinë e saj. të Spiromilios, ata u ngritën, shpallën autonominë e Chimarrës në aleancë me qeverinë e M. Zographos në Argyrocastro dhe fortifikuan kalimet e tyre kundër armiqve të tyre të trashëguar, Shqiptaret.
Author:“ To give the Greek answer to the question of Northern Epirus does not imply any hostility on the part of the giver towards the Albanians. On the contrary, it would surely be far better for Albania as well as for everybody else that Northern Epirus should be left outside her future borders…The Northern Epirotes, it would seem, have given a very clear Greek answer to their question in the revolution of 1914; and it is the answer that one would expect from their interests, characteristics, and traditions. An Albanian answer would do Albania no good and Greece much harm"
Autori:“Të japësh përgjigjen Greke për çështjen e Vorio-Epirit nuk nënkupton ndonjë armiqësi nga ana e dhënësit ndaj shqiptarëve. Përkundrazi, me siguri do të ishte shumë më mirë për Shqipërinë dhe për të gjithë të tjerët që Vorio Epiri të lihej jashtë kufijve të saj të ardhshëm…Vorioepirotët, me sa duket, i kanë dhënë një përgjigje shumë të qartë Greke pyetjes së tyre në Revolucionin e vitit 1914; dhe është përgjigja që do të pritej nga interesat, karakteristikat dhe traditat e tyre. Një përgjigje Shqiptare nuk do t'i bënte asnjë të mirë Shqipërisë dhe Greqisë shumë dëm"
