Albanian historians lie that Suliotes were Albanian.
Italian encyclopedia. Suli a Greek Village in Epirus
(Enciclopedia Italiane: Suli Fshati grek në Epir (Kalo-Suli, afër Gianinës) me emrin e të cilit në shek. XVIII tregonte një lloj lige autonome prej dymbëdhjetë fshatrash, pesë prej të cilëve u ulën në malet e Epirit dhe ishin pothuajse të pathyeshëm. Nga viti 1732 deri në 1803 Suli u rezistoi përpjekjeve të përsëritura të Perandorisë Osmane për ta nënshtruar atë, derisa u pushtua pabesisht nga Ali Pashe Tepeleni. Të shfarosur dhe të dëbuar, Suliotët e mbijetuan u kthyen në shtëpitë e tyre në 1820, por shpejt u desh të strehoheshin përsëri në Ishujt Jon (1822). Në vitin 1912 Suli u çlirua nga ushtria Greke.)
Not true. Suliotes fought the Albanian Turk tax collectors. (Historianët Shqiptarë gënjejnë qe Suliotët ishin Shqiptarë. Jo e vërtetë. Suliotët luftuan taksambledhësit Turq shqiptarë. Autori thote qe Suliotet godisnin Shqiptaret qe mblidhnin harac per Turqine) Finlay George e konfirmon kete
George Finlay writes about Albanian haratch collectors: “Eight Albanian Mussulmans engaged in collecting the haratch, were murdered near the lake of Phonia, by Suliotes…” (George Finlay shkruan për mbledhesit Shqiptarë të haraçit:“Tetë Musulmanë shqiptarë të angazhuar në mbledhjen e haraçit, u vranë pranë liqenit të Fonisë, nga Suliotët)
Hobhouse says that Suliotes were Greek Christians and spoke Greek. (Hobhouse- autori thote qe Suliotet ishin Kristiane Greke dhe flisnin Greqisht. Ata ngjanin me luftetaret Shqiptare me shume se me tregtaret Greke)
Hobhouse also says that Suliotes and Himariotes were the only ones that resisted the Turks and had never been entirely conquered by Turks. (Hobhouse thotë gjithashtu se Suliotët dhe Himariotët ishin të vetmit që i rezistuan Turqve dhe nuk u pushtuan tërësisht nga Turqit)
Fjalori ka nje pershkrim te luftes se Sulioteve me Shqiptaret qe luftonin per Turqit: "...ne vitin 1790, 3000 Mohamedane Shqiptare armiq per vdekje kundra Grekeve te Sulit u derguan nga Ali Pasha... Ne 1792 Ali Pasha dergoi 10 mije burra kundra Sulioteve. U perpoq te bente negociata me ta po nuk i doli. Shqiptaret goditen Kako Sulin dhe Suliotet qe ishin ne maje te shkembenjve ne keshtjellen e tyre. Dzavella e mbrojti keshtjellen.
Ali Pasha u premtoi Shqiptareve 500 kuleta me para kush hynte i pari ne qytet per te mundur Suliotet.
Por kur trupat e tij përparuan për të bërë stuhinë, mbi kokat e tyre u derdhën shira gurësh të rëndë dhe blloqe të mëdha të hedhura nga mbrojtësit nga maja e shkëmbit, çuan shkatërrimin në masën e dendur të Shqiptarëve.
Suliotet i zune me gure Shqiptaret.
Konfuzioni u shtua nga myshqetat e Suliotëve, të cilët më në fund lanë muret e tyre, me shpatën në dorë, u vërsulën mbi kolonat e thyera të Shqiptarëve, të cilët u shpartalluan me masakër të frikshme ne 20 Korrik te 1792.
Pas kesaj Ali Pasha u mundua te merret me intriga ndaj Sulioteve
Ali Pasha ishte i vedosur ose te shfaroste Suliotët, ose te hiqte dorë nga plani i tij për t'u bërë zot absolut i Shqipërisë"
Marko Botsaris was Greek and he was killed by Albanian Turks. After they killed him Albanians claimed that Botsaris was Albanian. (Marko Botsaris ishte Grek dhe u vra nga Turqit Shqiptarë. Pasi e vranë, Shqiptarët pretenduan se Botsaris ishte Shqiptar dhe u lavderuan me historine e tija)
Britannica says that Suliotes fought Albanian Turks- Enciclopedia Britannica thote qe Suliotet luftuan Shqiptaret Turq
Marko Botsaris in a Greek song: " I am Marcos Botzaris, the first of Souli, I do not submit to Turkey, to these ugly Albanians; I will support the war with the Missolonghiotes. I've found a lot of strength, I found well-armed palikares who resist like lions" (Ne nje kenge Greke: Unë jam Marcos Botzaris, i pari i Sulit, nuk i nënshtrohem Turqisë, këtyre Shqiptarëve të shëmtuar; Unë do të mbështes luftën me Missolongjiotët. Kam gjetur shumë forcë, kam gjetur palikare të armatosur mirë që rezistojnë si luanë”
Albanians themselves in their old newspapers admit that Botsaris was Greek and that he fought for Greece. Later they changed their tune in order to cover their crimes. (Vetë Shqiptarët në gazetat e tyre të vjetra pranonin se Botsaris ishte Grek dhe se ai luftoi për Greqinë. Më vonë ata ndryshuan melodinë e tyre për të mbuluar krimet e tyre).
The songs written by Botsaris and his people describe the harsh reality. Albanians are united against Souli and were trying to convert the Suliotes to Turks: "Albanians are trying to take us to Tepeleni to make us Turks" (Këngët e shkruara nga Botsaris dhe njerëzit e tij përshkruajnë realitetin e ashpër. Shqiptarët janë të bashkuar kundër Soulit dhe po përpiqeshin t'i konvertonin Suliotët në Turq: "Shqiptarët po përpiqen të na çojnë në Tepeleni për të na bërë Turq)
Another song has bad things to say about Albanians: " Albanians seized us and want to make us slaves and take us to change our faith...Albanians are many Suliotes few...are we still waiting for Albanian dogs? (
Një këngë tjetër ka fjalë të këqija për shqiptarët: “Shqiptarët na kanë kapur dhe duan të na bëjnë skllevër e të na marrin të ndërrojmë besimin...Shqiptarët janë shumë Suliotet pak (si numer) ... akoma do merremi me qentë Shqiptarë?)
Lord Byron: Five Thousand Suliotes, among the rocks and in the castle of Suli, withstood thirty thousant Albanians for eighteen years... (Bajroni: Pesë mijë Suliotë, ndër shkëmbinj dhe në kalanë e Sulit, u bënë ballë tridhjetë mijë Shqiptarëve për tetëmbëdhjetë vjet...)
Italian book admits that Suliotes were Greek Epirotes: "The Orthodox populations turned full of hope to their fellow believers in the south, and since the main heroes of Greek independence—Botzaris, Canaris, Miaulis, and Conduriotis—were Epirotes, Southern Epirus, with its entire Ionian coast, was also easily annexed to Greece, but the populations of the Adriatic Albania, overwhelmingly Muslim over Catholic, would never accept Austrian rule, much less, due to their traditional aversion, that of the Serbs and Montenegrins..."
Një libër Italian pranon se Suliotët ishin Epirote grekë: "Popullatat Ortodokse iu drejtuan plot shpresë bashkëbesimtarëve të tyre në jug, dhe meqenëse heronjtë kryesorë të pavarësisë Greke - Botzaris, Canaris, Miaulis dhe Conduriotis - ishin Epirote, Epiri Jugor, me të gjithë bregdetin e tij Jon, u aneksua gjithashtu lehtësisht Greqisë, por popullatat e Shqipërisë Adriatike, me shumicë dërrmuese Muslimane mbi Katolike, nuk do ta pranonin kurrë sundimin Austriak, e aq më pak, për shkak të neverisë së tyre tradicionale, atë të Serbëve dhe Malazezëve..."
The magazine the Spectator of Orient writes about Suliotes: "The Suliotes formed the elite corps of the Greek army throughout the war.
King Otto's army even today counts in its ranks a host of highly distinguished officers from Epirus, and in the teaching corps, as in the bar and administration of this kingdom, the Epirotes occupy an important place...
Epirotes of making large donations during their lifetime, and of bequeathing their fortune to pious foundations and especially to educational establishments, as well as of the great results which have resulted from this, not only in Epirus, but also elsewhere, and principally in the Kingdom of Greece..."
Revista Spektatori Orientit shkruan për Suliotët:
"Suliotët formuan korpusin Elitar të ushtrisë Greke gjatë gjithë luftës.
Ushtria e Mbretit Otto edhe sot numëron në radhët e saj një mori oficerësh shumë të shquar nga Epiri, dhe në korpusin e mësimdhënies, si në avokatinë dhe administratën e kësaj mbretërie, Epirotët zënë një vend të rëndësishëm...
Epirotët për dhënien e donacioneve të mëdha gjatë jetës së tyre dhe për lënien e pasurisë së tyre në trashëgimi fondacioneve të devotshme dhe veçanërisht në institucione arsimore, si dhe për rezultatet e mëdha që kanë rezultuar nga kjo, jo vetëm në Epir, por edhe gjetkë, dhe kryesisht në Mbretërinë e Greqisë..."
.jpg)
